Co zastępowało rusztowania w przeszłości?

Przed pojawieniem się nowoczesnych rusztowań stalowych lub aluminiowych do budowy wysokich budynków stosowano prostsze, improwizowane lub tradycyjne konstrukcje. Budowa dużych, wysokich konstrukcji wymagała użycia środków dostępu na wysokości, aby dostarczyć materiały, umieścić narzędzia i umożliwić budowniczym stanie na wysokości. Co stosowano do budowy wysokich konstrukcji w przypadku braku nowoczesnych rusztowań?

Oto przegląd takich urządzeń.

1. Drewniane wieże i platformy rusztowaniowe (w starożytności i średniowieczu)

Jak wyglądały takie konstrukcje?

Były to najprostsze drewniane ramy, często w formie kwadratowych lub prostokątnych wież, stojące blisko budynku. Platformy na górze były wykonane z desek, a budowniczy wspinali się na nie za pomocą drewnianych drabin.

Jakie były cechy drewnianych rusztowań?

Takie pomocnicze konstrukcje z drewna były wykonywane na miejscu, ręcznie; w tamtym czasie nie było fabryk produkujących rusztowania, takich jak obecnie. Drewniane rusztowania i platformy były albo przymocowane do ściany, albo spoczywały na ziemi. Takie konstrukcje były jednorazowego użytku, używane tylko do budowy jednego budynku i rozbierane po zakończeniu budowy.

Gdzie stosowano drewniane rusztowania i platformy?

W starożytnym Egipcie, Babilonii, Grecji, Rzymie, a następnie w średniowiecznej Europie. W starożytnym Egipcie do budowy używano ogromnych ramp (masowych lub kamiennych), a także drewnianych rusztowań i wież.

2. Rampy i nasypy

Czym były takie konstrukcje?

Były to tymczasowe nasypy ziemne lub drewniane/kamienne pochyłości, po których podnoszono materiały do budowy konstrukcji.

Jakie były cechy nasypów i ramp?

Takie pochyłe podejścia wymagały dużej ilości ziemi lub kamienia, co stanowiło dodatkowy koszt materiałów i wymagało znacznego wysiłku. Nasypy i rampy były skuteczne przy budowie masywnych konstrukcji.

Jednak stosowanie takich urządzeń miało znaczną wadę: nie pozwalały na precyzyjne prace instalacyjne na wysokości. 3. Rusztowania linowe i huśtawki (we wschodniej Azji i średniowieczu)

Jakie były takie konstrukcje?

Wiszące drewniane rusztowania przymocowane do ściany za pomocą lin lub łańcuchów. Robotnicy siedzieli lub stali na nich, jak na kołyskach.

Gdzie stosowano rusztowania linowe i huśtawki?

W Chinach, Indiach, w Europie (do XV wieku).

Jakie były wady rusztowań wiszących?

Rusztowania linowe były bardzo niebezpieczne, ponieważ zerwana lina powodowała zawalenie się rusztowania. Takie konstrukcje można było stosować tylko wtedy, gdy ściana była wystarczająco mocna.

4. Słupy wbudowane w ścianę

Jakie były takie konstrukcje?

Podczas wznoszenia ścian wbudowywano w nie drewniane słupy, po których stąpali budowniczowie. Słupy musiały być mocne i nie łamać się pod ciężarem ludzi, którzy również nosili materiały budowlane.

W Afryce i na Wschodzie nadal można zobaczyć domy z wystającymi ze ścian patykami. Drewniane słupy zastąpiły rusztowania i służyły do podnoszenia ludzi na wysokość wznoszonego budynku.

Może zainteresuje Cię inny tematyczny artykuł „Jak pojawiły się rusztowania?”